Met vrijheid in je avontuur
Ervaar jij een groeiend gevoel van vervreemding en niet op je plek?
Het is tijd om dat onbestemde gevoel te doorbreken en je overal thuis te voelen!
Op het moment dat jullie de kans kregen om voor het werk naar het buitenland te gaan was de keuze door jullie beiden snel gemaakt.
Geen kinderen om rekening mee te houden, jouw carrière in de koelkast en jij zou je eigen leven daar wel kunnen oppakken. Je hebt het nieuwe avontuur omarmt.
Alleen, nu je dat ‘avontuurlijke leven’ leeft en je je steeds vaker de ‘vrouw van’ voelt, duikt een gevoel van onrust en leegte steeds vaker op.
s ’Ochtends maakt jouw partner zich klaar voor zijn werk, zijn agenda is goed gevuld. Jij blijft achter met de ontbijtresten. In Nederland was jij nu ook naar je werk gegaan en had jij ook een volle agenda. Je ploft op de bank om een beetje verveeld te googelen of te Netflixen. Terwijl jij gefrustreerd op de bank zit te bedenken dat je eigenlijk de dag liever zinvol wil doorbrengen, voel je de tijd en het avontuur door je vingers glippen. Het gevoel van niet thuishoren komt steeds vaker voor, waardoor het met de dag moeilijker wordt om in beweging te komen.
In de beginperiode was er zoveel te ontdekken in de nieuwe omgeving. Je had veel plezier en energie en haalde alles uit de dag. Je schonk je geen aandacht aan het onbestemde gevoel van leegte en vervreemding dat je s nachts soms overviel. Nu er steeds meer routine, of zelfs sleur, in jouw leven komt, lijken de dagen eindeloos te duren. Nu bekruipt je hetzelfde gevoel dat je eerst alleen s nachts had steeds vaker overdag. Je hebt alle ogenschijnlijke vrijheid om het land en haar cultuur te ontdekken. Waar gaat het dan mis dat je steeds meer de verbinding met jezelf en je omgeving verliest
Jouw zelfstandigheid die je in Nederland had raak je beetje bij beetje kwijt. Je baalt van de situatie. En nog meer van jezelf omdat je de negatieve gevoelens niet onder controle krijgt.
Harder je best doen of jezelf terugtrekken zijn strategieën die misschien even hielpen. Maar nu raak je juist steeds meer vervreemd van jezelf en jouw omgeving.
Altijd maar open staan voor nieuwe situaties en relaties kost veel energie, terwijl dat thuis vanzelf leek te gaan. Het blijkt lastig om nieuwe diepgaande vriendschappen op te bouwen. Het grote deel is via het werk van je partner of de expat-community en die zijn vaak tijdelijk. Hoe graag je het ook zou anders zou willen, het contact met locals blijft vaak oppervlakkig. Cultuur, taal en het “buitenlander zijn’ staan een diepere verbinding in de weg.
Je wilt niet zeuren, zo ben je niet, je hebt een leven waar velen jaloers op zijn. Dit is wat je wilde en waar je bewust voor gekozen hebt. Je weet het, maar het voelt anders. Je man is druk, bij je vrienden en familie gaat het leven ook zonder jou door, en in jouw nieuwe kennissenkring mis je de diepere verbinding. Het geeft een onbestemd gevoel van niet thuishoren en ontheemd zijn.
Van nature los je graag je eigen gedoetjes op. Je praat met andere vrouwen die met hun man zijn geëmigreerd. Het is fijn om daar (h)erkent te worden, maar verder dan; ”ja dat heb ik ook” kom je niet. Vanuit het thuisfront komen vaak goed bedoelde adviezen die je alleen nog maar onrustiger maken. Of je loopt tegen een hoop onbegrip aan. En heel eerlijk, hoeveel begrip heb je zelf? Want je wilde het toch ook echt zelf?
Het punt om alles op te geven komt steeds dichterbij. Deze situatie past zo niet bij jou. Dat gevoel van onrust, het gebrek aan zelfvertrouwen en de besluiteloosheid.
Het onbestemde gevoel van de grip te verliezen op je eigen leven en op je relatie. Het stemmetje in je hoofd zegt; niet zeuren, dit is wat je wilt, je leeft je droomleven en doe nu maar weer normaal. Je weet het allemaal heel goed. Hoe meer jij je best doet om naar jouw hoofd te luisteren hoe eenzamer en leger jij je voelt.
Jouw hart en verstand raken in een steeds grotere discussie. Je wordt steeds meer een buitenstaander in je eigen leven.
Zij gingen je voor
Wat vonden anderen
Mijn laatste
Blog
Communiceren: Hoe moeilijk kan het zijn?
Ik ben de draad echt helemaal kwijt. We staan eindelijk bij wat een overnachtingsplek zou moeten zijn, na een lange en vermoeiende rit. Mijn reisgenoot
Labels die kwetsen
“‘Jij bent gewoon erg verwend.’” Die woorden raakten me diep, vooral op een moment dat ik mijn doelen nog niet had bereikt. Voor mij roept
LATEN WE SAMEN OP AVONTUUR GAAN!
Aan de slag met je persoonlijke groei en het waarmaken van jouw nieuwe avontuur.
