Vrijheid door grenzen

Waarden

De eerste vorm van grenzen wordt bepaald door je waarden. Wat jou drijft en voor jou belangrijk is komt in de knel wanneer een ander er geen rekening mee houdt.

Toch is het lastig om je waarden te herkennen, dat komt omdat dit voor jou de normaalste zaak van de wereld is. Je denkt er niet over na en het kost je ook geen moeite om het te volgen. Alleen zijn waarden per persoon anders en weet je deze ook vaak niet van een ander. Zo kunnen anderen dus makkelijk over jouw grenzen gaan. Vaak is dat onbewust en is het ook niet de bedoeling van de ander om jou pijn te doen of te kwetsen.  Het komt simpelweg omdat de ander handelt naar zijn eigen waarden.

Willen

Het is goed om je grenzen aan te geven bij wat je wilt, of juist niet. Dromen, idealen en wensen zijn heel individueel. Ook als je hetzelfde wilt betekent dat nog niet dat de invulling of de weg ernaar toe hetzelfde is. Bijvoorbeeld wanneer je samen met een vriend naar een bepaalde film wilt. Het doel is hetzelfde maar het kan zijn dat jij een gezellig avondje weg wilt met eten vooraf of een drankje achteraf, terwijl de ander denkt even in naar de middagvoorstelling te gaan en dan weer naar huis. De beleving speelt ook een grote rol in wat en hoe je het wilt.

Eigen

Het kan al een hele uitdaging zijn om je eigen grenzen te bepalen. We gaan er vaak overheen om aardig te zijn of om aan te sluiten bij een ander.  We worden zo opgeslokt door het dagelijkse leven dat we onze grenzen uit het oog verliezen. Maar ook onze omgeving kan soms suggereren wat onze grenzen zouden moeten zijn. De eerste stap kan dan ook niet anders zijn dan je eigen grenzen vast te stellen. Ongeacht wat de ander er misschien wel of niet van zal vinden.

Ander

Het is voor een ander niet mogelijk om in je hoofd te kijken. Het is dan ook heel moeilijk om voor een ander te weten wat jouw grens is. Kinderen zijn er heel goed in om grenzen op te zoeken bij volwassenen. Maar naarmate we ouder worden vullen we de grenzen van een ander vooraf al in. En de ander acteert gewoonweg uit eigenbelang. Dat betekent niet per se dat de ander eens lekker over jouw grenzen gaat maar bewust of onbewust weet de ander wel wat zijn eigen grenzen zijn en handelt daar dan naar.

Voetveeg

Wanneer je vaak over je grenzen laat gaan geeft dat een gevoel van machteloosheid en geeft een minder gevoel van eigenwaarde. Depressie en teruggetrokkenheid ligt dan op de loer. Het gedrag wordt steeds passiever. Zulke mensen zijn wel lekker makkelijk om voor elk karretje te spannen. Toch wekt het niet per se respect op bij de ander. Je doet er dus alleen maar goed aan om grenzen aan te geven. Ten eerste voor je eigenwaarde maar ook vindt de ander het prettiger om te weten waar hij aan toe is.

Duidelijk

Zodra je weet wat jouw grenzen zijn is het makkelijker om ze aan te geven. Het is wel makkelijker maar zeker niet altijd makkelijk. Je wilt de ander niet kwetsen of toch aardig gevonden worden. Hoe gek het ook klinkt maar vaak wil de ander graag weten wat je grenzen zijn. Omdat net als jij de ander ook goede intenties heeft en je niet wilt kwetsen. Natuurlijk hoef je er niet met gestrekt been in te gaan of gedragen door een hoop emoties je grenzen aan te geven. Wanneer jij aangeeft wat voor jou belangrijk is kan de ander daar ook rekening mee houden. Niets is lastiger of vermoeiender om rekening te houden met iets wat je niet weet. En hoe cliché ook, maar wanneer je begint met “voor mij is” of “ik vind” blijft er weinig munitie over om jouw grenzen af te schieten.