De ideale picknick
De meeste mensen weten wel dat het leven op social media niet altijd de werkelijkheid laat zien. Dat met name de aantrekkelijke, spannende en avontuurlijke ervaringen worden gedeeld en het liefst met een filter.
Niet alleen op Insta of FB
Bij de voorbereiding van onze reis met de auto door Zuid-Amerika had ik veel blogs gelezen en met mensen gesproken over hun ervaringen. Met name om mij zo goed mogelijk voor te bereiden op wat kon komen. Ik las de mooiste verhalen en belevenissen. De enige conclusie die ik kon trekken; geweldig, dit wil ook meemaken.
Social media heeft een dikke vinger in de pap als het gaat om een ideale wereld te creëren. Maar wat je ook niet moet onderschatten is het referentiekader waarop mensen hun meningen en overtuigingen baseren. Voor de een is het heel normaal om op het vliegtuig naar Azië te vliegen met alleen een rugzak terwijl het voor de ander het een hele onderneming is om met de caravan naar een all-inclusieve camping te rijden.
Reality-check
Allereerst is het natuurlijk een mooie ervaring om volkomen vrij van alle verplichtingen te zijn en een jaar op reis te gaan. Maar hoe kan iedereen het zo geweldig hebben terwijl ik soms het gevoel had dat we van het ene probleem naar een andere uitdaging gingen. Waren wij echt de enige met problemen aan de auto of dat we overdag langs een prachtig riviertje stonden die ’s nachts veranderde in een bulderende rivier die je uit je slaap hield? Nog maar te zwijgen over de voorliefde van Argentijnen en Chilenen om ’s nachts hun muziekinstallatie op vol vermogen te laten spelen.
En hoefden al die anderen dan echt niet naar de wc als die, of iets wat enige privacy geeft, niet voorhanden was? Ik begon ernstig te twijfelen wat ik nu zo verkeerd deed.
Metafoor
In Brazilië ontmoete ik Walquíria. Zij gaf mij een mooie metafoor en eye-opener. Met haar sprak ik over mijn teleurstelling dat “bij ons alles tegenzit” en bij andere reizigers “helemaal nooit”. Omdat zij zelf ook reisde begreep en herkende ze mijn frustratie over wat ondertussen ons motto was geworden; ”alles wat kapot kan gaan, gaat kapot.”
Ze zei dat het leven als een picknick was. Op een afstand lijkt het idyllisch, zo gezellig. Met een kleedje op het strand of in het gras. Lekker eten en drinken, onbekommerd en volop genieten. De ideale picknick dus.
Maar kijk je van dichtbij dan ziet het er anders uit. De mieren hebben ook je broodjes ontdekt, het zand zit in de salade en de witte wijn is lauw. Van een afstand leek alles zo mooi…
Referentiekader
En wat als het jouw picknick is? De buitenwereld ziet jou, op het kleedje lekker in de buitenlucht. Wat zeur je nou, dat wil ik ook wel, zullen “ze” zeggen. Hoe jij naar bepaalde gebeurtenissen kijkt en deze ervaart kan totaal verschillen met die van een ander. De een blijft hangen in ongemakken en de ander stapt daar gemakkelijk overheen of vindt het minder sexy om te vermelden.
Zoals jij naar anderen kijkt, kijkt een ander ook naar jou: van een afstand.
Het belangrijkste is; het is jouw picknick en het dus jouw keuze is hoe je het doet! En die mieren en lauwe wijn? Ach, misschien horen die er nu eenmaal bij.
Alle verhalen eindigen gelukkig, als je maar op tijd stopt
- Annie M.G. Schmidt
